21 Mart 2023, Salı
saat: 23:56
Oğlumun sınıfından bir görüntü düştü önüme bugün, bir öğretmen çocuklardan birine avazı çıktığı kadar bağırıp, elindekini masaya vura vura çocuğa kızıyor. Diğer çocuklar gayet hiç bi şey yokmuş gibi kendi halindeler. Bizimki resim yapıyor mutlu mutlu. Ama arkada çocuk mum gibi kalmış öğretmenin önünde korkudan. Görünce elim ayağım titredi. Son ra veli grubu karıştı tabi. Ben direk toplanıp gidelim ve konuşalım dedim, toplu tepki lazım çünkü böyle şeylere, tek tek olmaz.
Sonra öğretmeni atmaya karar verdi yönetim. Bu sefer aksiyon bana çok ağır geldi. Yani yaptığı çok dalyarakça ama çok da genç bir öğretmen ve geçici olarak girmiş sınıfa, sürekli değil. Ciddi bir ceza da caydırıcı olurdu sanki. Fikrimi yazdım ama herkes işten atılmasından sonsuz mutluydu ve beni ve mesajımı kafadan reddettiler. Ben mi insanlarla aşırı empatikim anlamıyorum ki...
Yorgunluktan gözlerim kapanıyor. Bu hafta full her gün iş var.
Doğum günüm geçti bu arada. Güzeldi, iş için şehir dışındaydım , müşteriler kutlaı pasta kestik falan. Akşam bi 200 kişi filan yazmış instagramdan , tek tek cevaplamaya niyetlendima ma yarısına bile dönemedim. Şimdi yarın için çalışam lazım, hadi bakalım
