07 Ekim 2023, Cumartesi
saat: 17:42
Dün ofiste kaldım. Artık haftada iki kere burada kalıyorum. Çekirdek çitleyip Kızılcık Şerbeti izliyorum.
Kimsenin bana ihtiyacı olmaması kadar kafamı dinlendiren bir şey yok.
Ben'ciğim, içimde survival modun sadece kaldığını biliyor. O kadar anlayışlı ki.
Dün çiçekler bırakmış ofise.
Onları görünce ağladım.
Haftada iki kere boyun yastığımı, pijamalarımı, yeni don kıyafetleri taşıdığım büyük torbalar var.
Sokakta yaşayanlar gibi görünüyorum. Daha amatörü tabii.
Direksiyon hocam ilk derste bana: Metre sorusu çıkarsa şıklarda en yükseği, kilogram çıkarsa en düşüğünü seçmemi söyledi.
Ne demek bunlar, açıklamayacak mısınız dedim.
Aşırı şaşı olduğu için hem bana hem orada olmayan diğerlerine sinirlendi. Sen sınavı geçmek mi istiyorsun yoksa öğrenmek mi dedi.
İkisinin bir arada bulunduğu bir ihtimal yok mu dedim.
Bir şey demedi.
Verdiği formül hakikaten en az 10 soruda çalışıyor ve pek bir şey anlatmadı.
En son Teknik konusunu işledik.
Römork, Hız, Reaksiyon, Şerit değiştirme asistanı, hız sabitleme asistanı falan.
Dünden daha çok şey biliyorum bugün. Bu yeterli.
Rüyamın son karasinde beliren o altın dişli ama bir şekilde kötü olmayan, yine de biraz çirkin (Aslında çirkin diyemem, etkileyici, irkütücü, beklenmedik diyebilirim) o yüz, o çamaşır makinası önünde oturma. Bir kahraman tanıtma sahnesi gibiydi, daha doğrusu, işte bu evdeki hep hissettiğin varlık benim gibi. Ama fazla korkutmadan. Yet, çok gerçek.
Bugün Armin ve arkadaşı Navin'i Cirques de solei götürdüm(kesin böyle yazılmıyordur) Mercedes Benz stadyumunda.
İki su 16 Euroydu.
En ucuz yerden bileti almıştık, en iyi de biz gördük gerçi.
