25 Ekim 2023, Çarşamba
saat: 03:53
Plansız ve çok ani bir şekilde buradayım bu gece.
Günce çok vefalı dost çıktın walla sana da bana da helal olsun.
Kendimle ilgili güncelleme yapayım:
2020-2022 Dubai macerası yaşandı
2022- İngiltere macerası başladı
2022/22 Ağustos-2023/22 Ağustos zaman aralığı benim için çok önemli bir dönem oldu
- yeni ülke
- evliliğin yeniden revize edilmeye başlanması
- ve en önemlisi şifa sürecimin başlangıcı
Yeniden dogmanin ayaklanmanın kaybolan ve yiten şeylerin resetlenmesi ve öze ulaşmak.
Bilenler bilir sürekli psikolojik ve ruhsal anlamda sıkıntıları çöküntüleri ve acıları olan biriydim. Sürekli arayışta olmak ve ararken kaybolmuş biriydim. Buldum sanıp kendimden aslında ne kadar uzaklaştığımı farkedememis biriydim. Özümden uzaklaştıkça da enerjimi kaybedip o kalp ışığımın söndüğünü farkedememis biriydim. Onlarca kitap onlarca terapist psikolog derken kimse beni ne görmüş ne anlamış meğerse herşey maske herşey bu düzene hizmet etmekmiş.
Kendimle yüzleşmek, korkularimla, acilarimla, bütün deliklerim ve kanayan yaralarımla, Arap saçına dönmüş zihnim ile gözleri artık göremeyecek kadar enerjisi biten biri olarak o kadar zorlandım ki. Hatırladıkça kendime hâlâ şaşırıyorum.
Korkusuzluk maskesi giyip her ottan korkan ben çıktı karşıma
Güçlüyüm maskesi altında sıfır enerji ve aşırı güçsüz kız çocuğu beni günlerce katıla katıla ağlattı
İyilik maskesi altında kendine kötü biri çıkınca şaşkınlıktan dilim tutuldu
Sağlıklı maskesi altında hastalıktan ölmek üzere bir kız çıktı karşıma
Hiç bir şey beni etkilemez maskesi altında herşeyi kafaya taka takan bir psikopat çıkınca karşıma şaşıracak takatim kalmadı.
Asıl korkunç olan maskeler değildi benim bunlara kendim inanmamdı. Kendini kandırma sanatı...
Öyle böyle bir sanatçı değil ama üst düzey kandırma. Perdeleri kaldırınca hoca, yavaş yavaş bile olsa her seferinde çok sarsıldım.
Bir yıl sürdü tüm yaralarım, içten dıştan gelen tüm etkilerden arınmak. Akış ile uyumlanmak.
Ama işin güzel tarafı bırakmayı hiç düşünmedim. Acılar öyle yakıcı öyle kavurucu idi ki, yıkmıyordu ama, ertesi sabah sislerin bugularin kalkmaya başladığını görerek uyaniyordum ve yine yeniden bir diğerine geçiyordum.
İç dünyamla tanıştım.
Düşüncelerimi durdurabildim
Rüyalarla konuştum
Korkularimla tanıştım.
Kendi ofkemle tanıştım
Duygu zihin ve mantık üçgenini öğrendim
Üst bilinç- bilinç ve alt bilinç nedir öğrendim
10 larca kitap okudum Herbie satırında göz yaşı akitirken.
Anksiye atakları geçirdim
Kalp krizi geçiriyorum sandım.
Günlerce konuşmadım
Günlerce ağladım
Günlerce yürüdüm
Günlerce kızdım.
Geceleri zombi gibi uyanıp sabahlara kadar durup kendimi dinledim.
Yetersizlik içinde kivrandim
Suçluluk hissiyle saklanmak istedim
Değersizlik hissi ile öfkem kat be kat arttı.
Ama ne oldu biliyor musun; her seferinde
Bir sonraki gün hayatımda yaşamadığım kadar güzel bir güne uyandım. Çünkü biliyor ve hissediyordum ki bunların hepsi beni ben yapmak için şuan buradalar ve her biri yukarıya yükselen bir basamaktı.
Su ol dediler
Su nedir dedim.
Kalıp olma su ol!
Günlerce gölün kenarında oturup suyu izledim.
Kayık ol dediler
Ak dediler
Akışta kayığını yönet dediler.
Denedim.
Hâlâ deniyorum.
Deneyecek ve hiç vazgeçmeyecek enerjim var artık. O günler geçti, beni ben yapmaya gerçek kimliğimi ve özümü ortaya çıkarmaya yardımcı oldular. Çok şükür bin şükür.
İngiltere çok iyi geldin hayatıma.
Dulara icabet eden Rabbime de şükürler olsun.
Birimi bin etti. Beni çok seviyor. Beni kendi batakligimdan kurtardı şimdi de nimetlerini yağdırıyor.
Arayış bitti. Yukarıya doğru bir ivme kazandım ve basamakları nasıl çıkabileceğimle ilgili çok güzel tecrübeler edindim. İsteyen herkese şifa diliyorum.
Seviyorum karşılıksız!!!
