07 Kasım 2023, Salı
saat: 11:56
Hayat birçoğumuzu, kendimize gelelim diye fevkalade şiddetli silkeliyor bir süredir, öyle gözlemledim.
Aniden düşecek gibi hissediyoruz ancak düşemiyoruz, hatta düşmeden parçalanıp dökülmenin fırtınasını hissederken aslında tamamlanıyor gibiyiz de. Ne menem bir döngüye hapsolduysak, olması gerekeni bilmemize rağmen kıyıya köşeye fırlatılmış cesaretler yumağı da sinsice düğümlenmiş sanki.
Sanrısız insanlara uzakta kalmışken bunca, tepeme bir sihirli taç, yoluma yanar dönerli bir mucize lazım deyince kızıyorlar.
Ne diyeyim başka? şu durumda başka ne arzulayabilir ki insan dümbük.
Sıkıldım çünkü, kendime dahi tahammülüm kalmamış olabilir. Üstümdeki gömleğin müsebbibi; kaçıyorum mütemadiyen. ivit.
