02 Şubat 2024, Perşembe
saat: 00:12
Aslında mutsuz ya da sıkıntılı bir hayatım yok. Herkes gibi sıkışıp kalmış hissediyorum olan bitenler karşısında.
Heyecanlarım hep birer birer törpülendi. Belli bir noktadan sonra yaşaya yaşaya ben bu filmi görmüştüm ya diyorsun...kaç yaşındasın diye sormayın bana sorarsınız bin..yer yer hiç bitmeyen bir günün içinde gibiyim...
Kırdığım kalplerin, ama en çok kendi kendime yaptigimhaksizliklarin bedeli olduğunu düşünüyorum bu hislerimin...
Fotoğraf galerimi açtım telefonumdan son resimlerime bakayım diye. Yok uzun süre boyunca kendimle ilgili bir resim çekmemişim.. aynaya bakıyorum bazen yüzüm yok...
Devam ediyorum bazen... şiir kitapları alıyorum kendime..açamıyorum sayfalarını.. koyuyorum kitapligima öylece...okusamda hissedemiycem Çünkü biliyorum..
