05 Mart 2024, Salı
saat: 00:56
Yeniden doğmayı umut etmediğin bir hayatta, başka neyi umabilirsin ki sana yeniden doğmayı umut ettirsin. Yaşananlar evet zordu, hep daha zoruyla karşılaşmaktan korktuğum için, varolandan da pek matah bir şekilde bahsetmediğim için sanırım yeniden doğmayı umut edemiyorum. Böyle olunca da yaşama inadımı yine kaybediyorum. Niçenin sorduğu gibi sorayım: her şeyi aynı haliyle, aynı anlarıyla, tıpa tıp tekrar yaşamanı teklif etseler ne dersin?
İşte burada hem şükrediyorum yaşanan milyonlarca örneği süzdükten sonra, hem de bencil bir şekilde o acıları yok sayıp yaşadığım kalp ağrısını en tepeye çıkartıyorum.
Bi inadım kaldı.
