29 Mart 2024, Cuma
saat: 02:04
Bi yer var, oraya dokunulmamalı. Oraya dokununca her şey değişiyor, bütün büyü bozuluyor. Bi yer var, orada renkler değişiyor, rakının tadı bile değişiyor. Bi yer var, orada her şeyin tadı kaçıyor. İşte oraya dokunulmamalı, oraya yaklaşırken insan farkına varmalı, varmıyorsa bi anlamı kalmamalı.
Doğum günümden geçeli yıllar olmuş ama bu benim doğum günüm değil. Bu annemin beni doğurduğu gün. Bu aslında annemin beni doğurduğu gün olarak kutlanmalı, benim doğduğum gün olarak değil.
Annesiz olmak 70 yaşında nasıldır acaba? 70-80 yaşındaki insan da bi 50lik içince “ulan annem yok” diyor mudur acaba?
Ya da 70 yaşında herkes annesiz kalınca mı anlaşılıyodur bu sahipsizlik hissi, herkes tarafından.
Babasızlık hissiyle aynı mıdır? Ya da babasızlık hissi annesizlik hissinden daha mı baskındır? Ya da hem annesiz, hem babasız olmak hepsinden de mi baskındır?
Ya da 70 yaşına gelince her şeyden geçiyor mudur insan? Kamil insanlık mertebesi yaşla mı alakalıdır? Yoksa tecrübe midir?
Hep tecrübelerini mi paylaşmalısın insanlarla? “Ulan ben gana kralıyla, umman sultanıyla, jak şiraqla yuvarlak masa toplantıları yaptım, senin ne haddine benim başarılarımı sorgulamak.” Mı demeli insan, yoksa “yavv hee hee en büyük sensin mi?” Demeli. İlkini derse kompleksli mi oluyor? İkincisini derse kamil insan mı oluyor?
Ben prezentaaaabl olsam milyon dolar kovalardım ama ruhumda yokmuş demek mi suç? Yoksa ben ruhen hastayım, derdim sadece sakince yaşamak demek mi?
Ben kendimi çöllere vurup kavrulsam mı iyi? Yoksa sakince bi köşede seveceğin şeylerle kendi kendime kavrulsam mı iyi?
Benden 10-20 yaş büyük mü bana doğru yolu gösterebilir? Yoksa 10-20 yaş küçük mü doğru yolu gösterir?
Bebek’te gecenin ikisinde bitmeyen sokak gürültüsü mü hayatındaha kaliteli kılar, yoksa değirmendere’de gece alakasız öten horo sesi mi?
Bi insan hangisini yaşadığında ben yaşıyorum demeli? Hangisi anlaşıldığında ben doğdum demeli.
