27 Mayıs 2024, Pazartesi
saat: 01:26
Bütün ilhamlarım kayboldu gibi. Ne yazmak, ne birşey üretmek ne de birşey yapma arzusu var içimde. Kendime ait özel bir yaşam alanımın olmayışı mı bunun sebebi, yoksa tamamen farkında olmadığım depresyonun farklı bir vücur bulmuş hali mi bilemiyorum.
Anasının amı kadar parayı tüp bebekte son denememize harcıyorum. Bunda da olmazsa kısmı hiç bağlayıcı olmayacak ve hep odanın ortasındaki fil gibi hayatımızın ortasında, benim bağlılığımın sürekli sorgulandığı bir duruma dönüşecek. 6 hazirana kadar sonuç bekleme aşamasındayız.
Böyle marangoz, elektrikçi falan olmak istiyorum. Kimseyle muhattap olmadan, armut üzerinden iş kovaladığım bir meslek yürütmek istiyorum. İnsana tahammülüm zaten yerlerde.
Anlattım mı bilmiyorum, içmeme çok taktı bi ara. Balkonda da içemezsin diyince geceleri sokakta içmeye başladım :) tam bi manyaam ya şimdi düşününce. Kadın evde içme diyo, ben o yattıkten sonra elimde sigara sağda solda gezerek içip eve gelip uykuya geçiyordum. Bebek parkında falan 2 saat oturup gece cigara içilir mi manyak mıyım neyim ya valla kafamda büyük sorunlar var. Parkta mısır konsolosluğundan dolayı 24 saat nöbetçi var bi de yani öyle bi gerzeklik. Sonrasında balkonda tekrar kendi özgürlük alanım haklarımı kan dökerek kazanmış oldum.
Arada kazandığım savaşları da anlatmayayım mı yani günce 8)
