05 Ağustos 2024, Pazartesi
saat: 02:41
Kafam güzel olduğunda iki ay arayla aynı günceyi yazmışım şaka gibi ve bunu şu an kafam güzelken farkettim. Demek ki bu sorunu aşamamışım ben, konuşmadan da kurtulamıcam bundan. Ve sanırım artık içimdeki haksızlığa uğramış, susturulmuş küçük kız çocuğuna bunu borçluyum.
Tacize uğruyorsun, susturuluyorsun, korkutuluyorsun ve o iğrenç herife 25 sene maruz bırakılıyorsun. Bir arkadaşım bana bunu anlatsa aptal olduğunu düşünürdüm. Kendime olan bu sevgisizliğimin, bu kızgınlığımın bütün sebebi bu bence. Bu defterin kapanma zamanı geldi. Bunu yapmazsam kendimi affedemicem sustuğum için.
Korkacak bir şeyim yok.
Offf. Yapabilirim. Yapabilirsin kızım. Yapmak zorundasın. 25 sene maruz bırakıldığın o orospu çocuğu sapık pedofilinin sırtını sıvazlayanların yüzüne tükürmelisin! Hepsi buna ortak oldular!
Susmayacaksın. Korkma kızım. Korkma. Sen fazlasıyla acı çektin. Kendine yeniden sarılmayı öğreneceksin. Kendine kızmayı bırakıp kendini yeniden seveceksin.
Korkma.
