16 Ağustos 2024, Cuma
saat: 13:46
Bir an gelir de böyle için içine sığmaz, yanındayken "Seni Seviyorum" diye bağırasın gelir. O anı yaşadım. Bence adını koyabiliriz.
Böyle yazmışım geçen gün... Seninle ilgili benzer şeyler her söylediğimde boka sarıyor. Çünkü endişeli-bağlanma'dan muzdaribim. Ne olur bana iyi gel ve iyi ol - iyi kal! Çünkü çöllerden geldim; sardunyaları görmeye...
Ve duygusal boşlukta olduğum için de değil. Abuk subuk bir hayali kuruyorsun aylarca - sonra o sana denk geliyor. Yine öyle bir şey. Biraz da determinist olacak ama bu kadar kısa zamanda bu kadar muazzam bir şekilde denk gelebilmesi kocaman bir mucize. Korkuyorum.
Ama bunları uzatıp, abartıp, iyice bağlanıp uğursuzlukları üzerime çekmek istemiyorum.
Nasıl bu duygularla baş edeceğim bilmiyorum. Kendime gelmem lazım. Normal şartlarda niye bir insan beni kaçırmak istesin ki? Tamam aşık olup ölmesinler de - ki öyle bir enerji veriyor - ölmek değil de şefkatini inkar edemem. Bu hayatımda bana hiç verilmemiş, kıymetli bir şey.
Travmalarımı ve anksiyetemi regüle edeceğim. Sen olmazsan başkası olur hem?
