28 Ekim 2024, Pazartesi
saat: 21:20
Sevgili günlük,
Dönemsel olarak kimseye tahammül edemediğim evreye girdik. Uzun zamandır olmuyordu aslında. eskiden sene bitimine doğru, yaza girerken olurdu. bu sefer bi değişik oldu ekimin ortasında geldi. 15 gündür kimseye tahammül edemiyorum, yakınımdaki herkes ile ipleri attım. 15 gündür arkadaşsız takılıyorum :D yemeğe tek başına gidiyorum, tek yaptığım çalışıp, dinlenme zamanlarında boş yapmak.
Sanırım artık arkadaş kavramının da içi boşaldı. Artık keyif vermiyor kimsenin muhabbeti. Sanki herkes kendini anlatmaya geliyor ve gidiyor. Kimseyi dinleyemiyorum. Kimsenin yaptığı işlerle ilgili konuşup seni dinlememesi, yalandan dinleyip konuyu kendine getirmesi veya sik sik akıl vermesini kaldıramıyorum. İnsanların sosyalleşme anlayışı kendini pazarlamak. istemiyorum arkadaş senin sikindirik hayatını ve yaptığın sikindirik şeyleri dinlemek istemiyorum. Sen beni umursamıyorsun ki ben seni umursayayım? Sen kendini anlatmaya geliyorsun. Böyle olunca kimseyi arayasım, görüşesim de gelmiyor.
İnsanlardan sıkıldım artık günlük. Eskiden arkadaşsız vakit geçiremezdim, yalnız kalmaktan korkardım. Aslında yalnız kalmak insanın kendini keşfetme yoluymuş. Keşke bunu çok önceden fark edebilseydim. Gençliğimi (en azından liseyi) daha verimli geçirebilirdim diye düşünüyorum.
Eskiye ah etmeyi de saçma buluyorum aslında. O zamanı ne kadar hatırlıyorum ki hakkımı yiyorum. Neyse. Bence herşey çok boş arkadaşlar. Zamanınızı boşa harcamayın. Kendiniz için yararlı ve verimli birşeyler yapın. Birisi demişti erkekler bir araya geldiğinde iq ları düşük hareketlerde bulunurlar diye. Gerçi kadınlar çok mu mantıklı işler yapıyor? yoo.
Yaş ilerledikçe hayattan alınan keyfin düşmesi sanırım doğru. En azından aynı şeyleri çok fazla yaptığın için artık neyin ne olduğunu çözüyor insan. Yo depresif değilim. Olumsuz bir düşüncem de yok. Olumlu da yok. Genel kanı neyse onu yaşıyoruz. Zaten.
