09 Aralık 2024, Pazar
saat: 00:28
İyi bir haber beklemiyorum. Anneannem bugün yoğun bakıma alındı. Hepimiz aklımıza getirmek istemediğimiz o anı bekliyor gibiyiz. Her telefon çalışında yüreğimiz ağzımıza geliyor. Anneannem üşüyor mu yanında yatan adamdan rahatsız oluyor mu neler duyuyor orada zaman geçmez yapayalnız kaldı yanına giremiyoruz yoğun bakıma girmekten hep çok korkmuştu. Üzüntüden aklımı kaçırıcam.
Dün geldik Bandırma’ya. Hemen hastaneye gittik. Yanına girdik. Birlikte son anlarımız mıydı.. Bizi görünce çok sevindi. Arya’yla konuştu, Çağdaş’ın selamı var dedim. Sağolsun dedi. Evimizi tutmuş bahçe katı sevdiğimiz gibi anneanne dedim. Ne güzel dedi. Ama yüzünü görünce şok oldum. Yüzü gözü şişmiş değişmiş. Vücut iflas ediyor sanki. Bir süre sonra garip şeyler söylemeye başladı karşıyı gösterip kapı açıldı insan korkar ordan dedi utanarak gülümseyerek. Annem de evet anne açıldı biz burdayız ya korkma diye yanındayız dedi. Birileri var falan dedi. Orda kim oturuyor dedi. Çok korkunçtu gerçekten.
Bir de biz buradayken o haber gelirse ağlamalara Arya’nın şahit olmasını istemiyorum hiç. Dünyası öyle mutlu ki, öğrenmesin acıları istiyorum. Dünyası bozulmasın. Umarım Çağdaş gelip bizi alıp götürebilir. Bir yandan ailemin ama özellikle annemin yanında da olmak istiyorum o anda. Allahım sen hayırlısını nasip et, kolaylaştır.
Ben annemi bu halde bırakıp nasıl gidicem. Bir darbe de ben vurucam sanki. Allahım nolur yardım et anneanneme anneme. İçerden burnunu çekme sesi geliyor, ağlıyor.
