22 Aralık 2024, Pazar
saat: 18:08
Benden zaman istemişti, maddi sıkıntıları olduğu için biraz toparlanıp kendime ev açabileceğim pozisyona geleyim öyle boşanalım demişti. Tamam demiştim. Ama o bunu barışmakla eşdeğer sandı.
Tekrar tekrar yinelememe rağmen durmaksızın geleceğe dönük planlar yapıp duruyor. “Şunu alırız, şuraya gideriz”
O kadar farkında, o kadar farkında ki! Ama anlamamazlığa geliyor çünkü keyfi bozulacak.
Dün akşam yemeğe çıktık çocuklar için, çocuklar parkta oynarken kafası da güzel olunca bana gül aldı. Komik geldi güldüm. “Ya bir siktir git” diyeceğim ama onu bile demeye mecalim yok artık, kelimelerim bile bitti.
Biraz zaman sonra yine gelecekle ilgili bir plandan bahsetmeye başladı. “Beni anlamamazlıktan mı geliyorsun yoksa boşanmak istemiyorum demenin bir şekli mi bu anlamıyorum” dedim ve hemen öfke patlaması. “Sen ne istediğini bilmiyorsun, ikide bir boşanma lafı edip duruyorsun, Ocak ta boşanıyoruz bitmiştir. Ben de giderim fabrikada yatarım annemlerde yatarım” vs. Ya bir demagoji ya da kızgınlık. Sakince dedim ki “işte bunu yaşamadan boşanmak istiyorum neden beni anlamıyorsun? Arkadaş gibi, çocuklar için sakince, öfkelenmeden. Sen mutlu musun lütfen söyle? Neden bunu yapıyoruz birbirimize?”
“Tamam kapat konuyu bitti işte uzatma”
Bağırarak, çığlık çığlığa ağlamak istiyorum.
Ama olmuyor, o kadar yalnızımki..
Yani yeni değil bu yalnızlık.. ama ben yalnızlığımın ve sevgisizliğimin farkına yeni varıyorum..
Birine sarılmaya, beni düştüğüm yerden kalkarken “geçecek” demesine o kadar ihtiyacım varki.
Kendimi çok çirkin, çok özgüvensiz hissediyorum. Yıllarca sevginin, mutluluğun yerine koyduğum yemeklerin beni getirdiği, dönüştürdüğü bu halimden nefret ediyorum..
Ben nasıl iyileşeceğim.. neresinden başlayacağım bilmiyorum..
Dün gece masaya bir arkadaşımız geldi, beni onun yanında aşağılıyor. Yazmak bile istemiyorum ama o masada ağlamamak için kendimi zor tuttum. Yeter diye avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum. İliklerime kadar nefret ediyorum ve uyanıp yaptıklarının farkına vardığımdan beri her hareketini, her yapacağını önceden biliyorum ama yinede yenik düşüyorum üzülüyorum. Canımı bile isteye yakıyor.. çok kötüyüm lan, çok kötüyüm..
