24 Ocak 2025, Cuma
saat: 08:06
Gidecek bir yerimiz yok ama kalacak takatimiz de kalmadı bu ülkede. Neresinden tutsak elimizde kalıyor.
Öyle derin umutsuzluğa sürüklüyorlar ki bizi gelecek gelmeyecek gibi, gelse de mutlu etmeyecek gibi. Bu düşüncelerle boğuşurken kumdan başımızı kaldırıp çığlık atmak istediğimizde korku hegomanyasında başımızı ezecek olmalarının hissi daha da çaresizleştirdi bizi.
Birlik olamıyor, bütün olamıyor sadece konuşuyor, kendi kendimize üzülüyoruz.
Aile ye yaptığım çıkartma sonrası tüm dinyaya her şeyi bağırabilirmişim gibi hissediyorum. Sonra çocuklarım aklıma geliyor susuyorum. İçimde patlamayı bekleyen bir güç var. Aklı selimlerin hepsi benden biri. Bir olma zamanı yakın.
Çok üzüldük bu hayat döngüsünde, sizi en çok kim üzüyor deseler ülke diyecek haldeyiz.
Dönüp kendi yaşadıklarıma odaklanamıyorum. Es vermeden arka arkaya hayatımıza, zihnimize tecavüz ediyorlar sanki. 20 küsür yılda ilmek ilmek nasıl boşalttılar bütün umut tanklarımızı. Yeter diye haykırmak istemiyor muyuz hepimiz!
Israrla orda bir yerde sönmeyen bir ışık var.. onu yakalayacağız biliyorum.
2025 ile ilgili astrologların pompaladığı korku var bir de.
Hangisi daha kolaydı çırılçıplak vahşi hayvanlardan kaçarak yaşamak mı yoksa şimdi mi?
Güne aşırı pozitif başlıyorum neyse ki.
Benim buralar karıştı. Herkes eteğindeki taşları döküyor ve annem de yıllar sonra konuştu. Yüreğimden bir yük kalktı. İyileşiyor geç kalmış yaram. İyileşiyor içimdeki küçük kız. Yeniden dans edecek, neşelenecek az kaldı..
