05 Şubat 2025, Çarşamba
saat: 11:42
Şöyle cami açık bırakıp yattigin bir gecenin sabahına hafif urpererek uyanınca, fakat suratına soğuk su yemiscesine ayilamadan önce, hele bir de İngiltere'nin o kapalı gökyüzünden az uz ışık geliyorsa odaya "aslolan aşktır" in başındaki o garip keman melodisi tam bir arka plan müziği.
Tasindim artık dostum. Belki de ruh eşim olan şehirden taşındım. İşin kötüsü ne orayı kapatıp ne buraya yerlesebildigimden olsa gerek, bir düzen de kuramadım.kurulmus bir düzenin yokken, geride bıraktığın düzen daha fena düşüyor aklına.
Ama burda da güzel bir rutin hayal edebiliyorum açıkçası. Hayal ediyorum da, işlerin biraz kolay hallolmasi gerekiyor. Her haftasonu da ayrıldığım yere gitmek, hala bir ev düzenine geçememiş olmak, bunlar yorucu. Üstüne üstlük, zaten kolay bıkan bünyem, heralde yaş itibari ile, daha da basit vazgeçer oldu. Kendimi restler çekerken buluyorum sık sık, hem de pek hizlica.
Artık, bu geçişi de tamamlayınca, hayatımda bir "ben yapacağımı yaptım" atmosferi oluştu ki, bu hiç iyi değil di mi? Ben hayatın "tamam sen yapacağını yaptın artık rahatsin" dediği bir insan tanımıyorum.
İşin kötüsü, geçen hafta falan tam heyecan duyar gibi olmuştum, hemen geçti. Heyecan dediğin şeyin kaliciligina ihtiyacım var.
Aslolan heyecandır.
Ve heyecan duyamiyorsam, elbette bu olup bitenlerle ilgili olabilir, şartları suclayabilirim. Ama pekala bende de olabilir sorun. Nitekim, sertabin da dediği gibi, ben artık durmak istiyor gibi hissetsem de, daha çok olumuz, muhtelif konumuz var.
