07 Mart 2025, Cuma
![]() saat: 17:42
![]() Geldik Mart'a son yazdığımın üstünden 3 ay geçmiş. Peki ne değişmiş diye bir düşünüyorum, işler iyice boka batmış. Hayatımın sanırım en anlamlı buhran dönemi! Buhranın anlamlısı mı olurmuş yahu! Evet oluyor. Açıklamaya uğraşamam, anlatmaya da, kimi çaresizlikler insanı maalesef hareketsiz kılıyor. Onca uğraş, onca çaba, onca umut, onca ilerleme arzusu tıkanıp kalıyor bir yerde! Belki yarın daha güzel diye küçük umutlanmalarım kaldı o da kısa süreli oluyor! Aslında bu kadar depresif değilimdir ama bu yolculuğa çıktığım günden beri üstesinden gelmeye çalıştığım çok olay oldu ve hepsinin üstesinde öyle veya böyle geldim ve tüm bunları "ben bu cendereden çıkarım" mottosu ile yaptım ama şuan bu söylem ve düşünce çalışmıyor. Çabaladığım bir çok konu da sonuçsuz kaldı. İşin benim için üzücü bir tarafı, bu riskleri alırken yola çıktığım kişinin şuan risklerin sonuçları ile karşı karşıya kaldığımızda aynı şekilde davranmaması! Mesela aynı şekilde karşımda ki kişi bu durumda olsaydı ben elimde ki imkanları sonuna kadar zorlardım sırf şartsız koşulsuz iyi hissetmesi için! Aslında daha önce bunu yapmıştım, karşımdakinin zor zamanlarında elimden geldiğince yükleri üstünden almaya çalışıp ona istediği alanı yaratmaya çalışmıştım. Sonra ne mi oldu!? Sonra bir şey olmadı şuan arada konuştuğumuzda kibir minnetinin önüne geçiyor ve ben kibiri hiç sevmiyorum...! Kurt kışı geçirir ama yediği ayazı unutmazmış! Bu kış geçer mi şuan bilemiyorum çünkü kurt donmak üzere! Zor zamanda gösterilmeyen sabır, sevgi, anlayış, yaklaşım ferah zamanda benden uzak olsun. Bir gün şuan ki mevcut durumumdan dolayı eyleme geçemediğim fakat hayalini kurduğum ve yapmayı hedeflediğim şeyi yapmaya başlarsam ve o uğurda amansız şekilde ilerlersem bu yazdıklarıma geri dönüp neler hissetmişim, neler hissettirilmişim göreceğim. Kindar değilim ama ayazı da unutacak değilim! Tabi olaylar değişmeye başlarsa, değişmez de hayatım bu rutine sıkışıp kalırsa o zaman buraya yazmayı bırakırım, zaten bir anlamı da olmaz. Zor zamanlar geçiriyorum vesselam hem de çok zor zamanlar ama bir yandan da kafayı kaldırmaya çalışıyorum! "Bir bakmışsın Yusuf kuyuda zordadır. Bir bakmışsın Yusuf Mısır'a sultandır" Bir sonra ki tarihime not düşmeye kadar şimdilik bu duygular ile bitiriyorum. Ne demiş şair!? aklıma bir şey gelmese de, illa ki vardır umut dolu bir söz... saat: 17:45 ![]() Geldik Mart'a son yazdığımın üstünden 3 ay geçmiş. Peki ne değişmiş diye bir düşünüyorum, işler iyice boka batmış. Hayatımın sanırım en anlamlı buhran dönemi! Buhranın anlamlısı mı olurmuş yahu! Evet oluyor. Açıklamaya uğraşamam, anlatmaya da, kimi çaresizlikler insanı maalesef hareketsiz kılıyor. Onca uğraş, onca çaba, onca umut, onca ilerleme arzusu tıkanıp kalıyor bir yerde! Belki yarın daha güzel diye küçük umutlanmalarım kaldı o da kısa süreli oluyor! Aslında bu kadar depresif değilimdir ama bu yolculuğa çıktığım günden beri üstesinden gelmeye çalıştığım çok olay oldu ve hepsinin üstesinde öyle veya böyle geldim ve tüm bunları "ben bu cendereden çıkarım" mottosu ile yaptım ama şuan bu söylem ve düşünce çalışmıyor. Çabaladığım bir çok konu da sonuçsuz kaldı. İşin benim için üzücü bir tarafı, bu riskleri alırken yola çıktığım kişinin şuan risklerin sonuçları ile karşı karşıya kaldığımızda aynı şekilde davranmaması! Mesela aynı şekilde karşımda ki kişi bu durumda olsaydı ben elimde ki imkanları sonuna kadar zorlardım sırf şartsız koşulsuz iyi hissetmesi için! Aslında daha önce bunu yapmıştım, karşımdakinin zor zamanlarında elimden geldiğince yükleri üstünden almaya çalışıp ona istediği alanı yaratmaya çalışmıştım. Sonra ne mi oldu!? Sonra bir şey olmadı şuan arada konuştuğumuzda kibir minnetinin önüne geçiyor ve ben kibiri hiç sevmiyorum...! Kurt kışı geçirir ama yediği ayazı unutmazmış! Bu kış geçer mi şuan bilemiyorum çünkü kurt donmak üzere! Zor zamanda gösterilmeyen sabır, sevgi, anlayış, yaklaşım ferah zamanda benden uzak olsun. Bir gün şuan ki mevcut durumumdan dolayı eyleme geçemediğim fakat hayalini kurduğum ve yapmayı hedeflediğim şeyi yapmaya başlarsam ve o uğurda amansız şekilde ilerlersem bu yazdıklarıma geri dönüp neler hissetmişim, neler hissettirilmişim göreceğim. Kindar değilim ama ayazı da unutacak değilim! Tabi olaylar değişmeye başlarsa, değişmez de hayatım bu rutine sıkışıp kalırsa o zaman buraya yazmayı bırakırım, zaten bir anlamı da olmaz. Zor zamanlar geçiriyorum vesselam hem de çok zor zamanlar ama bir yandan da kafayı kaldırmaya çalışıyorum! "Bir bakmışsın Yusuf kuyuda zordadır. Bir bakmışsın Yusuf Mısır'a sultandır" Bir sonra ki tarihime not düşmeye kadar şimdilik bu duygular ile bitiriyorum. Ne demiş şair!? aklıma bir şey gelmese de, illa ki vardır umut dolu bir söz... | ||
|