17 Ağustos 2025, Pazar
saat: 17:59
Çok zorlanıyorum. Bu evdeki son günüm. Delilercesine eşya topluyor ve atıyorum. Stresten vücudum tepki veriyor, midem bulanıyor. Arya boyundan büyük laflar ediyor. “Ben burada yaşamayı çok seviyorum, burada yaşamak istiyorum.” dedi. Portekiz’e gitmek istemiyormuş. “Orda ne güzel kocaman bahçemiz var. Bahçede ağacımız var, ağaçta kuşların yuvaları var. Kahvecimiz var.” dedim. Burda daha çok kahveci varmış, orda çok sıkılıyormuş. Ağlayıp duruyor, huysuzluk yapıyor. Nasıl anlıyor olup biteni.. Sen 3 yaşındasın. Çok üzgünüm. Zaten gözyaşlarıma zor hakim oluyorum, hatta olamıyorum. Bir de o böyle yaptıkça iyice mahvoluyorum. Gerçekten çok zorlanıyorum. Boğazım düğüm düğüm.
saat: 01:40
bugün evi kapattık. ne hissedeceğimi bilemiyorum. çoğunlukla hüzün. ağlamaktan gözlerim şişti. çok sevmiştim o evi. umarım Porto'da mutlu olurum.
