08 Eylül 2025, Pazartesi
saat: 20:43
Her şeyi çok yoğun yaşıyorum ben. Merak ediyorum psikolojide bunun bir tanımı var mı acaba. Üzüldüysem bir şeye çok aşırı üzülüyorum çok etkileniyorum. Sevindiysem bir şeye mesela çok seviniyorum böyle kalbim ağzımdan fırlayacak gibi mesela. Kızgınsam da bu böyle, şaşkınsam da. Şimdi fark ettim onuda. Galeride fotoğraflarıma bakıyordum dün kuzenimin düğünü vardı. Aile fotoğrafları çekindik. Kocam, çocuklarım ve ben. Bana göre elbet ki ama böyle çok güzel göründüğümüzü düşünüyorum mesela ve böyle onlara bakarken içimden yaşadığım sevgi seli o kadar yoğun ki. Konu buradan geldi aklıma.
Okul açıldı bugün. Kızlar mutlu geldiler eve. Güzel geçmiş günleri. Umuyorum bu sene hep böyle geçer. Mutlu yani. Üzülsünler istemiyorum. Hele de aileleri tarafından öylesine büyütülen, sevgisiz, acımasız arkadaşları tarafından üzülsünler hiç istemiyorum. Çok duygusallar maalesef. Hele de bir numaram. Benim kendimi geliştirmediğim, bu hale evrilmediğim halime o kadar benziyor ki. O da her şeyi çok yüksekte yaşıyor. Hayat yavrularıma hep çiçek bahçeleri sunsun istemiyorum ama dikenli yollarda yürürlerken de yanlarında eşlikçileri kendileri gibi insanlar olsun diliyorum.
Sezon başladı, rutinlere döndük. Bin şükür. Gerçekten rutinler nimettir.
