23 Aralık 2025, Salı
saat: 14:14
Bir güya gördüm.
Rüyada biliçaltım bana bir mesaj veriyordu.
Ve bu mesaj, tam da olması gereken zamanda geldi. Yapmam gerekenleri yaptım, hesapları kapattım. Bu lanet yılı sonlandırdım.belşeme moduna geçtim, içimde bir rahatlık.aetık hiç bir şeye karşı bir savunma yapmama gerek yok. Sular çekilmişken yani.
Tam en sakinim dediğim anda geldi, "sen uzun süredir bu stresi baskılıyorsun. Halbuki , bu yılın faturası daha kesilmedi." Dedi. "Bu yıl senin özkimliğin sarsıldı salak. Ve sen bunu toparlamadan, dikkatini dağıtıyorsun."
Bana iş bul demiyordu. Bana, içinde bulunduğun durumu kendi dilinle değil insanların diliyle yorumladığın için salaksın diyordu. Yarayı açan benim, ve tam iyileştirmedim işte.
Bir de, önlüğümü özlediğini söylüyordu. Kendini gerçekleştirmeyi bırakma diyordu.
Haklı.
Ben de, kendimle yıl sonu toplantısı düzenledim sabah.
Liste şöyle, tam albümler;
-Teoman -o
-Gül kendine
-Yalnızlık mevsimi
-Tatlı sert
Bunların her biri, benim tam da sorun yaşadığım alanlarda, kendimi büyütme malzdmelerimdi.
Açtım sırayla dinledim.
En çok gül kendine dinledim. Şarkı olanı.
Değişmemeyi kutladım. Cidden bak, 15 yaşındaki duygularım, dünyayı algılagışım, olduğu gibi içimde. Gittim 15 yaşındaki halimim içine girdim, 40 yaşındaki halime baktım. Üstüm başım lan olmuş.
Gözgöze geldik. Sonra geri döndüm.
Bu yaşa kadar özdeğerimi oluşturmaya çalışmıştım. Artık özdeğerim tek silahım.
Ve bütün kaygılarım eridi.
İkinci en çok dinlediğim şarkı da "bazen" oldu zaten.
Varoluşsal kaygının sebebi anlaşılmamam ya, anlaşılmayınca bok gibi bir durumda görülmek ve sonra da ona inanmak ya. Kendimi anladım, ne durumda olduğumu gördüm. Zaten içten içe biliyordum.
Ama bilinçaltıma cevap verdim.
